Posts by MHcoffee

Zastanawialiście się kiedyś nad fenomenem cynamonu? Ma on wiele właściwości, tych smakowych i prozdrowotnych. Wiedzieli już o tym 3000 lat temu chińscy uczeni zielarze, którzy przyglądali mu się z uwagą. A wiadomo, Chińczycy są dociekliwi i lubią wiedzieć, co z czym łączyć i jak z tego czerpać korzyść. Cynamon i kawa, to zestaw na jesienno-zimowe dni wręcz konieczny.  

Cynamon i Chińczycy

Cynamon to przyprawa pochodząca z Cejlonu i Chin (drzewa cynamonowca rosną również na Jawie i w Brazylii oraz w innych ciepłych zakątkach Azji). Otrzymuje się go z wysuszonej kory cynamonowca cejlońskiego. Cynamon ma żółto-szary lub lekko brązowawy kolor oraz słodki korzenny smak. Wzmianki o cynamonie pojawiają się w chińskich księgach zielarskich z 2700 roku p.n.e. Dlaczego? Bo Chińscy uczeni odkryli, że cynamon wpływa na zdrowie. Wg Medycyny Chińskiej cynamon ma słodki smak i działa rozgrzewająco. Należy do sattwicznych przypraw – przynoszących nam sattwę – dobro, świadomość i równowagę. Polecany jest dla osób z oznakami zimna. Ma właściwości łagodzące przeziębienie i bóle mięśni. Badania wykazały, że zaledwie pół łyżeczki cynamonu dziennie może obniżać poziom złego cholesterolu LDL! Obecnie wiemy, że cynamon jest źródłem manganu, żelaza, błonnika i wapnia. Działa wspierająco na układ pokarmowy i układ krążenia.

Cynamon w Europie

Cynamon dotarł do Europy już w starożytności.  Najprawdopodobniej przez Egipt, a tam prawdopodobnie z Etiopii i Arabii. W wiekach średnich cynamon, tak jak każda wschodnia przyprawa był towarem, na którym robiono ogromne fortuny.

Na cynamonie wzbogacili się Wenecjanie, potem Portugalczycy, Holendrzy, a na końcu Anglicy, którzy obniżając jakoś cynamonu, obniżyli jego cenę, a co za tym idzie wzrosła jego popularność i dostępność. Obecnie cynamon możemy kupić za niewielkie pieniądze, a jest on tak powszechny, że nie zastanawiamy się nad tym, że jeszcze 500 lat temu toczono o niego wojny handlowe.

Kawa i cynamon wielowymiarowy tandem

Kawa to nasza specjalność. Wybieramy dla was najlepsze gatunki i wyszukujemy najlepszych dostawców, którzy wypalają kawę pod gorącym słońcem Italii. Polecamy wszystkie gatunki naszej kawy z dodatkiem cynamonu. Dlaczego? Bo ma ona niepowtarzalny smak i wiele korzyści dla zdrowia.

Zacznijmy od tego, że kawa z cynamonem pomaga schudnąć!

Kofeina zawarta w kawie jest naturalnym środkiem tłumiącym apetyt, cynamon natomiast pomaga stabilizować poziom cukru we krwi, czyli też pośrednio skoki insuliny, które zmuszają nas do jedzenia. Dodając do kawy cynamon możemy spróbować ograniczyć podjadanie różnych smakołyków, bo już sama kawa z cynamonem jest pierwszorzędnym smakołykiem. Cynamon i kawa poprawiają też przemianę materii, co ma niebagatelne znaczenie w czasie odchudzania.

Kawa z cynamonem dobra na serce

Już w starożytności uznano, że cynamon wspiera serce i zapobiega jego chorobom. Teraz wiemy, że w połączeniu z kawą, może pomóc zmniejszyć ryzyko chorób serca. Zawarte w kawie antyoksydanty, na przykład kwas chlorogenowy obniża stres oksydacyjny i pozytywnie oddziałuje na ciśnienie krwi.

Kawa, cynamon, wolne rodniki i przeciwutleniacze

O wolnych rodnikach wiemy, dużo. Krążą w naszym organizmie i powodują różne choroby. Aby z nimi walczyć potrzebujemy dużo zdrowych przeciwutleniaczy. I tak się właśnie składa, że kawa i cynamon zawierają ich dużo. Połączenie doskonałe dla zdrowia!

Kawa z cynamonem polepsza nasze zdolności umysłowe

Kawa i zawarta w niej kofeina pomagają nam przetrwać senny, jesienny dzień. Po wypiciu filiżanki kawy mamy zwiększone poczucie skupienia i uwagi. Dodanie cynamonu do kawy może spotęgować to uczucie.

Spróbujcie sami!!!

I dajcie znać w komentarzach jak Wam smakuje kawa z naszego sklepu w połączeniu z cynamonem.

Jeśli w krzyżówce znajdziecie pytanie skąd pochodzi kawa, w ciemno możecie wpisywać Etiopia. Ten afrykański kraj, to według legend „ojczyzna” kawy. Wyobraźcie sobie scenę: IX wiek (Wikingowie plądrują Europę, w Polsce trwają walki plemion, w siłę rośną i nabierają znaczenia Piastowe, Arabowie coraz bardziej wbijają na południowe tereny Europy zachodniej, kometa Halleya znajduje się najbliżej Ziemi w całej swojej historii (837), a w Afryce, na Wyżynie Abisyńskiej w upalny dzień na pastwisku siedzi młody pasterz Kaldi i pilnuje stada kóz.

Kaldi znudzony jest pracą pasterza, chętnie zamiast na kozy popatrzyłby na młodą sąsiadkę o gibkiej kibici.  Nagle z rozmarzenia i myślach o cudownych kształtach dziewczyny wyrywa go dziwny niepokój w stadzie. Niektóre kozy zaczęły dokazywać, biegać i dziwnie się zachowywać. Chłopak wstaje zobaczyć, co się dzieje. Kozy jak to kozy, zjedzą wszystko, co im wpadnie pod pyszczek, co prawda nigdy nie ruszą niczego, co mogłoby im zaszkodzić. Mają swój kozi siódmy zmysł. Może wiedzione tym zmysłem spałaszowały krzak, na którym rosły czerwone ziarenka i mocno ożywiły się.

Zaciekawiony Kaldi zrywa czerwone owoce, obwąchuje je, ale nic nie czuje. Rozgryza je i po chwili czuje przypływ energii. Postanawia zabrać je do wioski, pokazać starszyźnie, opowiedzieć o dziwnym zdarzeniu i podekscytowaniu zwierząt. Rośliną zainteresował się lokalny szaman, czyli facet wiedzący więcej. (Jest też wersja, że Kaldi przekazuje nasiona znajomemu mnichowi z pobliskiego klasztoru).

W każdym razie, szaman lub mnich obejrzał, obwąchał, przegryzł czerwone nasionka. W wersji bardziej rozbudowanej legendy, szaman przekonany o bezużyteczności owoców wrzucił je od niechcenia do ogniska. I nagle stała się dziwna rzecz. Zapach z ogniska zmienił się, a aromat przywołał część wioski. Szaman po zagaszeniu ogniska wyciągnął ziarenka z popiołu. Stały się brązowe. Wrzucił ziarenka do wody, zagotował. Woda zmieniła kolor na brązowy, zapach wody też się zmienił. Zaciekawiony wypił i poczuł… turbo doładowanie, rozjaśnienie umysłu, przypływ energii i siły. I tak oto napar z ziaren kawowca stał się napojem pitym na pobudzenie. Mnich podobno od razu przeszedł do zaparzania, po wypiciu objawy były takie same jak u szamana. Ale tego nie wiemy na 100%.

W każdym razie kawa w Etiopii znana była od IX wieku. Jak przypominacie sobie z historii, IX wieku to czas, kiedy kupcy Arabscy robią interesy gdzie się da, czyli tam gdzie dotrą na wielbłądach lub drogą morską. Etiopia, która w sumie nie jest jakoś daleko od Półwyspu Arabskiego też jest miejscem ich kupieckich eksploracji.

Z kawą było pewnie tak: przyjechali, spróbowali i wywieźli do siebie, czyli na Półwysep Arabski, a potem wszędzie tam, gdzie głosili swoją wiarę islam i podbijali kolejne tereny.

Kawa w świecie arabskim stała się szybko napojem powszechnie pitym. Może przez upał, który osłabia siły i bez kawy ani rusz?

Arabowie pilnie strzegli swoich kawowych sekretów. Do początków XVII wieku wszystkie kalifaty obowiązywał zakaz eksportu sadzonek kawowca.

Teraz przeskoczmy kilka wieków i zatrzymajmy się w XV. Kawa zadomowiona w krajach arabskich, w 1475 roku w Konstantynopolu (dziś Istambuł) otwarto pierwszą kawiarnię, włoscy kupcy kręcą się w obrębie Morza Śródziemnego w poszukiwaniu przypraw i towarów, na których można zbić fortunę. Podobno to kupcy weneccy przywieźli nasiona kawy do Europy jako pierwsi. W 1570 roku Prospero Alpini medyk i botanik wenecki opisał właściwości kawy, którą poznał i przywiózł z Egiptu. Alpini przy okazji opisał też bananowce.

Co prawda, kawa nie zyskała sławy w renesansowej, chrześcijańskiej Europie, a to pewnie z tego powodu, że pochodziła ze świata islamu.  Jej czarny kolor i właściwości pobudzające mogły kojarzyć się z diabłem. A z demonem lepiej nie zaczynać.

Strach przed kawą podsycał jeszcze kler, który traktował ją jako napój muzułmański. Aż do czasu, jak głosi legenda, słynnej degustacji kawy przez papieża Klemensa VIII. Po wypiciu „małej czarnej” podobno wypowiedział: „grzechem by było pozwolić, by tylko muzułmanie mogli ją pić”, po czym ogłosił kawę „napojem chrześcijańskim”. Jakie to proste, prawda?:).

I tak oto kawa stała się we Włoszech, a potem w całej Europie napojem chętnie pitym. Włosi wymyślili jej różne sposoby palenia, parzenia i podawania. Choć podobno mleko i miód do kawy jako pierwszy dodał Polak niejaki Jerzy Kulczycki (kupiec i podróżnik). Rozpowszechnił on picie kawy z dodatkiem mleka w XVII wieku w Wiedniu. Od Jana III Sobieskiego, po zwycięstwie nad Turkami pod Wiedniem dostał za swoje wojenne zasługi około 300 worków zdobycznej tureckiej kawy i założył pierwszą wiedeńską kawiarnię.

Podobno królewscy żołnierze myśleli, że worki z kawą to pasza dla wielbłądów, czyli nic nie warty łup. Nikomu nie było żal oddawać czarnych ziaren.

Od XVII wieku kawa zdobywa coraz większą popularność, choć nie łudźmy się, nie trafia pod strzechy. Piją ją raczej zamożni ludzie na dworach, w bogatych mieszczańskich domach czy ekskluzywnych kawiarniach artyści i śmietanka towarzyska europejskich miast.

Włosi oczywiście przodują w upowszechnianiu kawy, wymyślają różne sposoby parzenia, serwowania oraz jej spożycia. Kawa staje się częścią kultury włoskiej, chętnie kopiowaną przez północną Europę.

Teraz kawa jest elementem dnia codziennego. Jej picie współczesnym rytuałem towarzyskim, przerywnikiem w codziennych obowiązkach i chwilą wytchnienia między jednym a drugim zadaniem.

I tak oto, z pastwiska, gdzieś na Wyżynie Abisyńskiej, kawa trafiła na nasze stoły. Wyobrażacie sobie życie bez kawy?

Piliście już dziś kawę? Spróbujcie naszej, jest naprawdę pyszna, no i włoska!:).